Openheid over geluidsopnames

Het komt steeds vaker voor dat mensen al dan niet stiekem een geluidsopname maken van een gesprek. Dit maakt dat je op je hoede bent, je woorden zorgvuldiger gaat kiezen. Daardoor ga je juist fouten maken of stuntelen en je aandacht is meer bij hoe je iets zegt dan bij de inhoud van het gesprek. Dit wil je niet. 

Tijdens een van mijn workshops kwam naar voren dat het misschien juist een oplossing is dat je de patiënt aanbiedt een geluidsopname te maken. Maar dan wel in gecontroleerde vorm: 

Stel de patiënt voor om aan het eind van het gesprek een samenvatting te geven die zij mogen opnemen. Hierdoor heeft men kort en bondig de belangrijkste informatie die bijvoorbeeld ook gedeeld kan worden met de kinderen etc. Daarnaast kan de rest van het gesprek natuurlijk plaats vinden zonder dat de zorgverlener zich steeds bewust is van een opname.

Je zou dit zelfs al in de wachtkamer kunnen ophangen. Dan kunnen mensen vast zoeken op hun telefoon waar die opnameknop ook weer zit, zodat je daar tijdens je gesprek geen tijd aan kwijt bent.